.

من نفهميدم چي شد
يعني هيچ وقت نمي فهمم چي مي شه معمولا يه دفعه مي افتم تو ماجرا
چشامو باز مي كنم مي بينم دارم تو خيابون راه ميرم
از اون جالب تر اينكه دستم هم تو جيبمه
ديگه از اون سيگار تو دستم نمي گم
دقت كردي پست هاي ما آدم ها چقد مثل همه
سيگار
قدم زدن
دست تو جيب
فكر كنم اين خودش يه ژانر وبلاگ نويسي باشه
ژانر متفكران حشري
يا روشن فكران بي بخار
خلاصه اينكه اينا همه حرفه واسه عاشق شدن الكي سگدو مي زنيم
آخرشم مي رم وبلاگ رفيقمو مي خونم و با خودم مي گم
واي اين عجب آدم محشريه
.
.
.
.
.

دوستان عزيز تلاش همتون را براي جذاب بودن ستايش مي كنم ولي
آره آقا دنياي غريبي ه
ما به دنبال شما و شما به دنبال ما
رفيق من از اونجاي قضيه بدش مياد كه بعد از بازي ما يه گل زديم و اونا يه گل خوردن
درسته كه بازي به جفتمون حال داده ولي گل ها رو نميشه كاري كرد
آره رفيق دنياي غريبي ه
نمي دونم چي بايد بگم
پس مي خوابم
خر و پف مي كنم
الان دارم خر پف مي كنم
خررررررررر پففففففف
.
.
.

.
شبگردي
خيابونا
سرگيجه
اينا همه تو ذهن منه
همش تخيله
مي ترسم
مي ترسم خودم هم تخيل باشم
تو ذهن يكي ديگه
شايد تو
ولي خوب رفيقم مي گه فرقي نميكنه
توهم رو عشقس