حالم از شمائی که وقتی یک نفر می میرد برایش در وبلاگ های تخمیتان پست های سوزناک می گذارید بهم می خورد . شمائی که از خاطرات خالی بندیتان با او و از خوبی های بی حد و حسر او می گویید و وجود هر سیاهی در او را انکار می کنید .
وقتی جرات ندارید صادق باشید بروید با نواحی زیر شکم خود سرگرم باشید و حرف زدن را به شجاعان بسپارید