برگشت

Published Monday, April 09, 2012 by pouyan | E-mail this post

-تو اين چند وقت اصلا به ما فكر كردي؟

-آره فكر مي كردم

-دروغ مي گي

-نه دروغ نمي گم. من هميشه به شما فكر مي كردم.

-پس چرا رفتي؟ چرا تو اين چند سال حتي يك بار هم به ما سر نزدي؟

-من بايد مي رفتم. نمي تونستم ايمجا بمونم. نمي تونستم اينجا زندگي كنم.

-تو فرار كردي مثل يك موش ترسو در رفتي. خانوادتو گذاشتي و رفتي، خانواده همه چيز آدمه، بدون خانوادت تو هيچي نيستي. هرچقدر هم پولدار باشي هرچقدر هم مردم جلوت خم و راست شن تو هيچي نيستي. تو يه درخت بي ريشه اي.

-من فرار نكرد. من مي خواستم شرايط رو عوض كنم.

شرايط براي تو چه اشكالي داشت؟ منو پدرت همه چيزمونو فداي تو كرديم. هيچ وقت هيچ چيز رو ازت دريغ نكرديم. ولي اينا براي تو كافي نبود. تو دوستاي پولدار پيدا كرده بودي. مي خواستي مثل اونا بشي. مي خواستي تو رستوران هاي شيك غذا بخوري. نمي تونستي ديگه سر خيابون با دوست دخرت ساندويچ بخوري. تو از ما خجالت مي كشيدي. تو از گوشت و پوست ما بودي و از ما خجالت مي كشيدي.

-اشتباه مي كني. من هيچ وقت از اين چيزا خجالت نكشيدم. من بايد مي رفتم كه به زندگيم سر و سامون بدم.

-مي دوني چقدر سخته وقتي مردم مي بيننت شروع كنن به پچ پچ كردن. كه اينا همونايي هستن كه پسرشون گذاشتشون و رفت. ولي اينا مهم نبود. گور پدر مردم. سخت ترين لحظه ها وقتي بود كه با پدرت شبا جلوي تلويزيون مي نشستيم و تنها بوديم. تو اميد زندگي ما بودي. آرزوي ما بودي. نمي دوني چدر بده كه اميد زندگيت تركت كنه. كه تنهات بگذاره.

- تو فكر مي كني اين مدت واسه من آسون بود؟ تو فكر مي كني خوشي زده بود زير دلم؟ من هيچ وقت از وجود شما خجالت نكشيدم. من فقط نمي خواستم تا آخر عمرم اينجا بمونم. دور و برتو نگاه كن، اينكه آدما اينجا پول ندارن مهم نيست. اينجا آدما واسه آدميت ارزش قائل نيستن. اينجا همه چي ساكنه. اينجا آدمارو تو خودش غرق مي كنه. اگه من اينجا مي موندم مي شدم مثل بابا، يه آدم خوب كه بزرگترين تفريح زندگيش بردن تيم فوتبال مورد علاقشه. تو فكر مي كني زندگي همش همينه؟ بابا باهوش بود ولي جرات تكون خوردن نداشت. اگه بابا از اينجا مي رفت تو الان مجبور نبودي واسه مراسم كفن و دفنش از من پول بگيري. من از بابا تلاش كردن رو ياد گرفتم، من از بابا درستكار بودنو ياد گرفتم، ولي اينم ازش ياد گرفتم كه اينا كافي نيست. اين سال ها نيومدم اينجا چون اگه مي اومدم موندني مي شدم ولي مهمتر از اون، بابا نمي خواست من برگردم. آره اون دلش واسه پسرش تنگ شده بود ولي من ديگه اون پسر نبودم. اون منو نمي خواست. من تمام زندگيمو گذاشتم تا اون به من افتخار كنه ولي اون نمي خواست منو ببينه. تو ميگي من اميد زندگيتونو ازتون گرفتم، من اصلا اميدي تو زندگيم نداشتم.

About me

I'm pouyan
From
My profile

برگشت

E-mail this post

About me

Previous posts

Archives